تپه باستانی آسیه آباد اهواز مورد هجوم بیل‌های میکانیکی تعاونی مسکن قرار گرفت

پس از پیگیری‌های انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان در خصوص ثبت و جلوگیری از تخریب روز افزون تپه ساسانی آسیه آباد در اهواز ، بولدوزرهای یک شرکت احداث مسکن از روز شنبه دوم آبان اقدام به تسطیح کردن عرصه باستانی و تپه نموده اند.
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان با اعلام این مطلب گفت: تپه وسیع باستانی آسیه آباد که مردم محلی به آن بی سیم می گویند از سال‌ها پیش به دلیل عبور ۲جاده فرعی ، نصب دکل‌های مخابراتی، ساخت خانه، ساخت بازارچه در حال تخریب مدام است.
مجتبی گهستونی افزود: نصب تابلو یک مجتمع مسکونی توسط شرکتی به نام "تعاونی خانه گستر محراب جنوب" که احتمالا متعلق به سازمان آب و برق خوزستان می باشد در سال جاری صورت گرفته و برای ساخت مجتمع‌های مسکونی بر روی این محوطه باستانی هیچ استعلامی از سازمان میراث فرهنگی انجام نشده و سازمان میراث فرهنگی خوزستان هم برای ثبت و مراقبت از این محوطه باستانی هیچ اقدامی انجام نداده است. مردم ساکن در منطقه هم ضمن آنکه تپه را به محل تجمع زباله‌ها تبدیل کرده اند از خاک آن برداشت می نمایند به گونه یی که هم اکنون این تپه وسیع در وضعیت مضطربی به سر می برد.
وی بیان کرد: اوایل سال جاری بعد از درخواست انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان برای نجات بخشی و ثبت این تپه همراه با مسئول واحد پژوهشی و یکی از کارشناسان باستان شناس سازمان میراث فرهنگی خوزستان به آسیه آباد مراجعه نموده و از نزدیک آجرهای ۳۰ در ۳۰ ، سفالها ، سنگ فرش‌های آجری، شیشه‌های زینتی و... را مشاهده نمودیم. در تماس‌های بعدی از فرماندهی یگان حفاظت و معاون میراث فرهنگی سازمان درخواست نمودیم که برای ثبت و حفاظت از این تپه چاره یی بیندیشند.
دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان اظهار داشت: خوشبختانه در بازدید اولیه کارشناسان پس از مشاهده آجر، سفال،سنگ فرش، و شیشه باستانی بودن آن تایید شد . این تپه در حال حاضر بیش از ۱۰ هکتار وسعت دارد و بخش اعظمی از آن تخریب گشته است. در حال حاضر تاسیسات مخابراتی ملی حفاری، منازل مسکونی، انبار برق منطقه یی و تعدادی مغازه این تپه را احاطه نموده اند.
مجتبی گهستونی افزود: این تپه باستانی که با هر بار تخریب و یا بارندگی حجم عظیمی از سفال از آن بیرون می زند در فاصله یک کیلومتری میدان دروازه ، مکانی که در سال ۸۶ درمسیر قطار شهری ، جایی که دیواره یی باستانی در آن مشاهده شد قرار دارد.
وی بیان داشت: وجود گور دخمه در محله یی به نام حصیر آباد ، وجود پایه‌های پل ساسانی در زیر پل سیاه ، کشف یک محوطه باستانی در خرمکوشک که در نزدیکی تپه باستانی آسیه آباد قرار دارند ذهن ما دوستداران میراث فرهنگی را به این نکته که این محوطه‌ها در محدوده شهر تاریخی هرمز اردشیر وجود دارد را سوق داده است.
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان اظهار داشت: طبق گفته باستان شناسانی که پیش تر آنجا را دیده اند این تپه مربوط به دوره ساسانی و شاید ادامه شهر ساسانی هرمز اردشیر باشد.
گهستونی تاکید کرد: هم اکنون دکل‌های مخابرات شرکت نفت بر روی آن قرار گرفته و لازم است که سازمان میراث فرهنگی نسبت به ثبت، تعین حریم و کاوش آن اقدام نموده و زمینه محصور نگاه داشتن این تپه و انجام کاوش‌های باستان شناسی را در آن فراهم آورد.

پاینده ایران

آدینه ۱۷مهرماه ۱۳۸۸به کوشش میهن پرستان خوزستان جشن باستانی مهرگان یادگار چیرگی کاوه آهنگر بر ضحاک ماردوش؛ در اهواز برگزار شد که در آن باشندگی جوانان و علاقه مندان به فرهنگ تاریخ ایران زمین مانند همیشه باعث خوشحالی بود.سرور ناصر مرد میهن پرست و خستگی ناپذیر که براستی بار بسیاری از برنامه امسال همچون گذشته بر دوش ایشان خانواده محترمشان بود مانند همیشه با سخنان پرمهر خود درباره ایران و جشن های ایرانی و لزوم بازیابی هویت ملی موجی از روحیه و انرژی را در میان شرکت کنندگان جوان پراکند. پخش موسیقی حال و هوایی زیبا به برنامه داد و شیرینی و آش ایرانی همراه با لبخندهای جوانان نشان از رضایت آنان از برنامه داشت.در ماههای پیش رو جشن سده و چهارشنبه سوری را با شکوه هر چه بیشتر همچون سالیان گذشته در سپیدار برگزار خواهیم کرد و امیدواریم مسئولان امر به ما یاری دهند که بتوانیم این برنامه ها را که ضرورت هنگامه ی کنونی جامعه ایرانی است با گستردگی هرچه بیشتر و در سالن های بزرگ اهواز برگزار کنیم.درود بر همه دوستان گرامی که ما را یاریگر بودند.چند عکس از این آیین همیشه مانا پیشکش به دیگر یاران پان ایرانیست...

پس از تخریب علنی یک تپه اشکانی در مرکز شهر رامهرمز که دیواره و خشت‌های آن به عینه قابل مشاهده بود تخریب یک تپه اشکانی دیگر موسوم به پاگچی، تخریب یک محوطه اشکانی موسوم به حسین‌آباد در شوش این بار در نتیجه عملیات تعریض جاده روستایی در اطراف شرق اهواز توسط پیمانکار شرکت نفت یک محوطه باستانی ظاهرا متعلق به دوره اشکانی آسیب جدی دید.
مجتبی گهستونی در این باره به خبرنگار ایسنا در خوزستان گفت: تخریب در این محوطه عظیم باستانی که به دلایل امنیتی نام آن برده نمی‌شود اولین بار در دهه 70 از سوی اداره وقت جهاد سازندگی و بدون استعلام از اداره وقت میراث فرهنگی شروع شده است.
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان بیان کرد: مساحت این محوطه بیش از 150 هکتار است و در آن آثاری همچون دیوارهای خشتی، پایه میز، سنگ‌های یک تکه، پایه آتشدان و همچنین سفال‌هایی پراکنده منقوش دیده شده است.
وی افزود: در این محوطه وسیع یک قبرستان وجود دارد که در سراسر محوطه می‌توان آثاری از سفال‌های ته خمره‌ای ادژی قرمز رنگ مربوطه به دوره اشکانی و سفال‌های سیاه رنگ از دوره هزاره اول را مشاهده نمود.
او اظهار کرد: با توجه به وجود ‌آثاری از حفاری‌های غیرمجاز و تسطیح توسط بیل‌های مکانیکی پیمانکار شرکت نفت باید گفت تاکنون دستورالعملی برای تهیه پرونده ثبتی، بررسی شناسایی و کاوش‌های باستان شناسی، تعیین حریم و عرصه این محوطه انجام نشده است.
گهستونی اظهار داشت: در این محوطه یک سازه‌ به طول 2 متر، عرض شش متر و عمق 2 متر با سنگ‌های چهار تراش و ملاتی از ساروج در محوطه وجود دارد که در مرحله اول آب انبار به نظر می‌رسد اما می‌توان آن را یک آرامگاه بزرگ دوره اشکانی دانست.
وی گفت: با کاوش و حفاری در این محوطه به یقین می‌توان آثاری از خط نوشته و یا شاید سکه‌های رایج در آن زمان را یافت که تاریخ محوطه را بازگو ‌می‌کنند.

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان با اشاره به نادیده گرفتن وجود شهر باستانی "هرمز اردشیر" و "عسکر مکرم" در اهواز گفت: بی توجهی به این محوطه های باستانی برای هیچکس به ویژه دوستداران میراث فرهنگی قابل پذیریش نیست، چرا که سازمان میراث فرهنگی خوزستان به جای تحقیق، مطالعه و شناسایی زوایای پنهان تاریخ نهفته در این اثر باستانی به شکل غیرقابل پذیریشی آن را نادیده گرفته به گونه ای که هم اکنون بخشی از شهر هرمز اردشیر توسط سازمان قطارشهری برای احداث خط مترو در حال تخریب است و این موضوع باعث حیرت و تعجب دوستدارن میراث فرهنگی شده است.

مجتبی گهستونی در گفتگو با خبرنگار مهر در اهواز اظهار داشت: انجمن میراث فرهنگی خوزستان تحقیقات مبسوطی برای اثبات وجود این شهر در محدوده شهر اهواز انجام داده و مدارکی که هم اکنون در دست داریم غیرقابل انکار است ولی چرا میراث فرهنگی این موضوع را قبول ندارد و منکر وجود این شهر در محدوده مورد نظر ما می شود برای ما جای سئوال دارد.

وی عنوان کرد: چندی پیش از سازمان میراث فرهنگی خوزستان فهرست آثار ثبت شده ملی خوزستان را دریافت کردیم که در کمال تعجب مشاهده کردیم نام شهرهای باستانی "هرمز اردشیر" و "عسکرمکرم" در لیست وجود ندارد.

وی با اشاره به اینکه این دو اثر در سال 1310 در فهرست آثار ملی ثبت شد است، تصریح کرد: انکار وجود این دو اثر در فهرست آثار ملی ممکن نیست ولی چرا این سازمان چنین اقدامی انجام می دهد برای ما جای تعجب دارد و در حال حاضر هر دو اثر پیش گفته مورد اختلاف ما با سازمان میراث فرهنگی است.

دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان تصریح کرد: ما تاکنون در این خصوص با مدیران فراوانی از جمله استاندار خوزستان مکاتبه کرده ایم و خواستار پیگیری موضوع توسط آنها شده ایم ولی چرا این مدیران واکنشی نشان نمی دهند برای ما جای تعجب فراوان دارد که چگونه این افراد می توانند این آثار که برای هر شهر و کشوری افتخار آمیز باشد را با دیده بی توجهی نگاه کنند.

گهستونی تاکید کرد: چرا وقتی مدیری با نادیده گرفتن چنین محوطه باستانی ارزشمندی، آثار و محوطه های تاریخی استان را در معرض تهدید و تخریب قرار می دهد از سوی استاندار با آن برخوردی نمی شود در حالیکه وی عالیترین مقام دولت در استان است.

وی اظهار داشت: انتظار داریم مدیران ارشد استان در این خصوص کمی تامل داشته باشند زیرا وجود شهر باستانی هرمز اردشیر در دل اهواز می تواند امتیازات فراوانی را برای این شهر داشته باشد.

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی استان خوزستان یادآور شد: چندی پیش این انجمن درخواست نام‌گذاری یکی از ایستگاه‌های قطار شهری اهواز به نام هرمز اردشیر برای اثبات وجود و حفظ نام آن در این محدوده را کرد که با نامگذاری یکی از ایستگاه‌های قطار شهری اهواز به‌ نام هرمز اردشیر در مرحله اول با موافقت سازمان قطار شهری همراه شد.

وی خاطرنشان کرد: این درخواست ما از سوی این سازمان برای تایید نهایی به شهرداری اهواز ارجاع داده شده اما تا به حال هیچ نتیجه‌ای از سوی این شهرداری اعلام نشده است.

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان همچنین از امکان اختصاص دو ایستگاه دیگر این قطار به نام‌های تاریانا و اواجا خبر داد.

به گفته وی محدوده این شهر در زیر شهر قدیم اهواز در محل نیوساید فعلی، دروازه، خرمکوشک، آسیاباد، منطقه یک شهرداری، عامری و 24 متری جای گرفته است.

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان اعلام کرد: سرای عجم که در خیابان آزادگان اهواز واقع است در تملک شخصی است که بالکن مهدیان را برای همیشه تخریب کرد و قصد تخریب سرای عجم را نیز دارد.

مجتبی گهستونی اظهار کرد: سرای عجم در سال ۱۳۸۲ با شماره ۱۰۸۷۵ به ثبت رسیده و مالک آن به این بهانه که در هنگام ثبت از وی اجازه کسب نشده قصد خارج کردن آن از فهرست آثار ملی را دارد.

وی ادامه داد: متاسفانه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان نیز برای این بنا که از خانه دادرس هم بیشتر در معرض خطر است هیچ گونه اقدام مرمتی و یا صرف هزینه نکرده است.

گهستونی خاطرنشان کرد: بخشی از این بنا تخریب شده و مالک قصد تخریب کل بنا و ساختن ساختمانی تازه را در محل آن دارد.

وی تاکید کرد: سرای عجم از جمله بناهای در معرض خطر است که با ادامه روند کنونی در روزهای آتی تخریب خواهد شد ضمن آن که مالک بنا سابقه تخریب بالکن مهدیان را در کارنامه خود دارد.

به گفته گهستونی: مالک سرای عجم برای اقدامات خود قانونا پاسخ‌گو نبوده و تا به حال جریمه نشده و سازمان میراث فرهنگی خوزستان تا به امروز جلوی تخریب سرای عجم را گرفته است.

گهستونی اضافه کرد: این که در ثبت یک بنا از مالک آن کسب اجازه نشده مانع از ثبت آن و حفاظت از بنای تاریخی نمی‌شود.

دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان با تاکید بر این که اهواز جزو شهرهایی است که دارای بافت تاریخی می‌باشد، گفت: سازمان میراث فرهنگی استان موظف است نسبت به ثبت و حفاظت بناهای واقع در محدوده بافت تاریخی شهر، ابلاغ به شهرداری و شورای شهر و احیای بافت‌های تاریخی اقدام کند.

گهستونی درباره تاریخچه سرای عجم گفت: این بنا در گذشته هم کاروانسرا بوده و هم بازار و در حال حاضر به عنوان انبار از آن استفاده می‌شود. بنای سرای عجم از لحاظ معماری منحصر به فرد و بنایی یک طبقه است و دارای آجر چینی، ستون‌های حجاری شده، حجره‌های متعدد، سنگ‌فرش و در و پنجره چوبی است

«سرای دادرس» در اهواز نابود خواهد شد

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان اعلام کرد: خانه دادرس که یکی از بناهای تاریخی شهر اهواز است تاکنون فقط به ثبت رسیده و در نگهداری و مرمت آن کوتاهی شده است.
مجتبی گهستونی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)‌ در خوزستان خاطرنشان کرد: در کل کشور ۸۰ شهر دارای بافت تاریخی معرفی شده‌اند. در شهر اهواز نیز با دارا بودن بافت تاریخی بناهای زیبایی وجود دارد که متاسفانه به آن‌ها بی‌توجهی می‌شود.
وی ادامه داد: در خیابان عبدالحمید و مرکز شهر اهواز خانه‌های متعددی از دوره‌های قاجاریه و پهلوی به جا مانده که بخش ناچیزی از آن‌ها به ثبت رسیده است.
به گفته او: خانه دادرس بنایی بازمانده از دوره قاجاریه است که در سال ۱۳۸۲ به شماره ۹۷۶۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
گهستونی در توضیح کاربری این بنا گفت: خانه دادرس ابتدا محل کاروانسرای شیخ خزعل، بعد میدان تره‌بار و سپس به بازار خواروبارفروشان مبدل شد و متعلق به شخصی به نام دادرس و حاجی نجف‌ بوده است.
وی بیان کرد: هم‌اکنون بنای دادرس وضعیت ناراحت‌کننده‌ای دارد به طوری که تبدیل به انبار کفش و دمپایی شده است.
گهستونی در خصوص شاخصه‌های معماری این بنا گفت: این بنا دارای سرداب، آثاری از حجاری ، آجرچینی، ستون و در و پنجره چوبی می‌باشد و از ویژگی‌های منحصر به فرد آن سنگ‌چینی‌های بسیار زیبای آن است.
به گفته این دوستدار میراث فرهنگی: در این بنا تاکنون اقدام مرمتی صورت نگرفته و بخشی از آن تخریب شده به طوری که قسمتی از سقف ریزش کرده است. حال آن که با توجه به قرار گرفتن بنای دادرس در مرکز شهر و تاریخی بودن آن می‌توان آن را به یک مرکز فرهنگی خدماتی همچون فرهنگ‌سرا، موزه مردم‌شناسی، چایخانه و ... تبدیل کرد.
گهستونی از مشکلات بنا تغییر کاربری‌های متعدد در دوره‌های مختلف و تیغه‌کشی در اتاق‌ها دانست و افزود: طی بررسی‌های انجام شده و پس از مشاهده وضعیت اسف‌بار بنای دادرس متوجه شدیم مالک بنا به دنبال تخریب آن است تا در محل آن یک بنای تجاری تاسیس کند.
او در توصیف معماری این بنا گفت: این بنا ساختمانی دو طبقه است که در طبقه همکف آن پنج اتاق و در طبقه دوم سع اتاق وجود دارد. سرداب موجود در بنا نیز مساحت حدود ۴*۵ متر مربع دارد.
وی سرای دادرس را بنای باشکوه خواند و گفت: با صرف کم‌ترین هزینه می‌توان بنای داردس را نوسازی و از خطر قریب‌الوقوع ریزش آن جلوگیری کرد.

همکاری انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا در ساخت فیلمی درباره تاریخ اهواز

انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان به درخواست یک گروه فیلم ساز حرفه ایی، در ساخت فیلمی با موضوع تاریخ کلانشهر اهواز همکاری می‌نماید.
کارگردان و نویسنده این مستند در دیدار با مسئولین انجمن خواهان مشاوره ایشان با عوامل ساخت این مستند شدند.
انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان نیز به واسطه اهداف پیش رو و آگاهی از سوابق حرفه ایی کارگردان این اثر قول هرگونه همکاری را مطرح نمود.
تا کنون نویسنده و کارگردان این فیلم در چند نشست به بحث و بررسی و دریافت اطلاعات لازم از دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان پرداخته اند. ظاهراً این گروه تصمیم دارند در نیمه‌های مهرماه ساخت پروژه خود را آغاز نمایند.

آزادی خرمشهر

از اهواز شهر هرمز اردشیر با همه ایرانیان سخن می گویم.
آزادی خرمشهر
پاینده ایران
نمی دانم که چه نظری در مورد آزادی خرمشهر داریدونسبت به کسانی که در این راه از خود گذشتند تا ما امروز باشیم چه احساسی دارید؟
خرمشهر پیش از انقلاب نماد اقتدار ملت ایران بود وپس از آن وهمزمان با انقلاب وآغاز نغمه های شوم تجزیه طلبی نشانی از ستم به مردم آن وبا آتش جنگ نشان پایداری وشکیبایی مردمی بود که گذشته ایی پرافتخار داشتند بود.
خرمشهر در یش از انقلاب مهمترین پایگاه پان ایرانیست بود وهیچگاه مانند امروز تجزیه طلبان توان چنین یاوه گویی ها را نداشتند.از نظر اقتصادی هم نگین درخشان خاورمیانه بود وگمرک آن در سراسر خاورمیانه وخلیج فارس یکه تازی میکرد وبه حق نماد اقتدار ملت ایران بود.شوربختانه با وقوع حادثه انقلاب همه این حقایق همانند این بود که در خوابی رنگین بود وبه ناچار از خواب باید برمیخواستیم واطراف خود را جوری دیگر می دیدیم.گویا بایدخرمشهر تبدیل به تلی خاک می شد تا دبی آباد گرددوگرنه با بودن خرمشهر ورونق آن جایی برای دبی وجود نمی داشت.
دیدن خیابانها و خانه های خراب وویران ونبرد خانه به خانه کسانی که برای حفظ ناموس خود همانند شیرژیان که نماد ملی ایرانیان است انسان را به شدت منقلب می کندواز خود می پرسد که چرا؟ چرا چنین شد؟مگرگناه ملت ایران چه بود؟آیا داشتن اقتدار وسربلندی چنین تاوانی داشت؟مگر ملت ایران در درازنای تاریخ با همسایگان خود با زور وستم باآنها برخورد داشته؟مگر مظلومتر از ملت ایران هم بوده؟مگر از کسانی که در خرمشهر ماندندوبا متجاوزان تازی جنگیدند و از خود گذشتند مظلومتر هم بوده؟آنان با هر گرایش سیاسی که داشتند در راه ملت ایران وفرهنگ باشکوه خود پایداری کردند.
آنهایی که رفتندوآنهایی که ماندند!بهنام محمدی-حسین فهمیده گل سرسبدکسانی هستند که رفتندباسیزده سال سن.این دو ودیگرانی که بدون هیچ چشمداشتی جنگیدند وکشته شدند وزخمی شدند ومانند امروزی هایی که ماندند وبه دنبال مال اندوزی ورانت نبودند.بسیارند که شاید امروز از نامشان هم خبری نیست ولی در زمره آن گلها بودند.بسیار با غیرت پایداری کردند ومظلومانه رفتند.چه خوب رفتند وامروز را ندیدند که مشتی فرصت طلب وتجزیه طلب همان راهی را می روند که ایشان باآن راه جنگیدند ونگذاشتند که نوامیس ایرانی راببرند.به نظر من کسانی که امروز از تجزیه طلبی آن هم در قالب فدرالیسم وآزادی دم می زنند به مراتب خطرشان بسیار بیشتر از آن کسانی است که در ابتدای انقلاب از تجزیه طلبی دفاع می کردند.امروز یوسف عزیزی بنی طرف وهمفکرانش که در جمهوری اسلامی مناصب مهمی هم دارند هدف را باورهای مردم قرار داده اند.امروز نام جعلی الاحواز را کشف کرده اند ولی آن روزها" هنا عربستان "را به درو دیوار می نوشتندظاهرا فهمیدند که عربستان با هویت آنان سنخیتی ندارد.امروز وهابیت با پول جوانان بیچاره ومردم سرخورده را می خرد ولی آن روزها چنین نبود.به قول یکی از دوستان اگر همین امروز عزیزی بنی طرف بگیرند واعدام کنند بسیار دیر است چون به اندازه کافی بسترهای فرهنگی را گسترانده.
به راستی آزادی خرمشهر نشان پیروزی ملتی بود که دشمنانش هوای آن رادرسرمی پروراندند که تصرف سه روزه خوزستان وخوردن ناهار وشام در آن را داشتند.
آزادی خرمشهر یک نکته بسیار بزرگ را بیشتر نمایان کرد وآن هم این بود که ملت ایران با دست خالی در برابر دشمنی ایستاد وپیروز شد که از همه سوی پشتیبانی می شد وکشورهایی که تا پیش از این دوست ملت ایران بودند به واقع دشمنی خودرا نشان داده وبرادر تازی خودرا به طور تمام وکمال پول واسلحه داده ودر آخر هم دیدیم که چگونه ننگ تاریخ بر پیشانیشان نشست وبرادرشان چگونه آنان را هم هدف آمال خود کرد.
شوربختانه امروز ما شاهد آن هستیم که گروهی تجزیه طلب همان چیزی را سر داده اند که در ابتدای انقلاب از سوی جاده صاف کنهای بعثی عنوان شده بود والبته این بار از سوی شبه روشنفکران تجزیه طلب داخلی وقلم به دستان آنان که میراثداران همان پلیدانی هستند که با حرکات بسیار موذیانه خود تلاش در به هم زدن آرامش مردم را دارند که از نمونه کارهایشان در زمینه فرهنگی دامن زدن به حفظ آثار معماری در زمان خزعل پلید است که کاخ فیلیه در خرمشهر مقر حکمرانی آن خبیث در گذشته می باشد که اینان همه آثار با ارزش باستانی در خوزستان را رها کرده وبه این لانه خفاشان وجغدهای بد کنش چسبیده اند که البته گروهی هم از روی نادانی با آنان همراهی کرده وبر این طبل بد آهنگ می کوبندکه در راس آنان سازمان میراث فرهنگی وهمچنین ارشاداسلامی استان می باشد.
****
خرمشهر یکی از پایگاه های بزرگ و مهم پان ایرانیست بوده و مردم آن سامان همچون شهرهای دیگر ایران آموزه های میهن پرستانه خود را در سایه مکتب پان ایرانیسم دریافته بودند. شاید چون من، برای شما هم شگفت آور باشد که برای نخستین بار بدانید شهید حسین فهمیده از اعضای شورای دانش آموزی حزب پان ایرانیست بوده و آنجا آموزش های ایدئولوژیک خود را گزرانده بود ،که دریافت برای نگاهبانی از میهن خود در برابر تانک دشمن باید از جان مایه گذارد.(مزدک)
پاینده ایران
+ نوشته شده در یکشنبه 29 اردیبهشت1387ساعت توسط کاوه اهوازی
GetBC(20);
آرشیو نظرات
از اوژ تا اهواز
پاینده ایرانرودخانه هایی وسیع وپر آب ,ذخائر ومنابع وشرایط ویژه طبیعی در طول تاریخ همواره شرایط حضور واستقرار اقوام مختلف رادر خوزستان فراهم ساخته است.وجود زندگی وسکونت از 17000 سال پیش ,سایتهای تاریخی با قدمت هزاره های نهم وهشتم پیش از میلاد مسیح وآثار تمدنهای بزرگ ودرخشان ایلام وهخامنشی, پارت وساسانی نشان دهنده توجه واهمیت به استان زرخیز در طول تاریخ بوده وهست.شهر اهواز مرکز استان خوزستان شهری با ظاهری امروزی اما قدمتی به بلندای تاریخ.شهر اهواز به استناد مدارک تاریخی وباستان شناسی یکی از شهرهای تمدن ایلام به نام اوژ یا اکسین بوده است.در دوره هخامنشی اواجا خوانده شد,در دوره پارت پایتخت اردوان چهارم بود. در دوره ساسانی اردشیر بابکان اهواز را مجددا تجدید بنا وبازسازی کرد وآن را هرمز اردشیر خواند.در دوره اسلامی به دلیل موقعیت تجاری اهواز ,خوجستان واجار (بازار خوزستان)نامیده شدتااینکه در قرن هفتم هجری طی سیلی بنیان کن اهواز وسد معروف شادوروان آن ویران شدتا اینکه در دوره قاجار ودر زمان حکومت ناصرالدین شاه اهواز مجددا رونق پیدا کرد واین بار به نام ناصری نام گرفت ودر نهایت در سال 1304 خورشیدی مجددا اهواز شد.
پاینده ایران